Por que o opening de Pretty Cure é tan xenial?

Ola, cazadores de historias!

Como xa comentei na entrada de 7 series que marcaron a miña infancia, Pretty Cure é unha delas. Hoxe apetecíame analizar o seu opening (ou intro, que era como lle chamaba de pequena e paréceme unha palabra máis galega). De feito, viña coa idea de xuntar a intro e os endings nunha soa publicación, pero creo que, polo menos o opening merece unha análise por separado. Por agora, aquí vos traio a miña opinión sobre a intro de Pretty Cure!

Aspectos xerais que fan que me encante:

É unha canción moi potente de principio a fin, tanto a nivel de música como de voz. Empeza como unha explosión e remata do mesmo xeito e polo medio non perde potencia. Música e imaxe combínanse á perfección para dar esa sensación de velocidade que despois se ve representada na serie por medio das batallas.

E que dicir desa mestura de voces que ás veces parece unha única voz e outras parecen moitas á vez. É unha voz infantil que creo que queda de marabilla, para min fai que sexa un opening único. No que respecta á letra, transmite esforzo, loita e motivación; perfecta para poñer nun deses días grises.

Analizando a letra e a imaxe en conxunto!

Pretty Cure, Pretty Cure Pretty Cure, Pretty Cure Pretty Cure, Pretty Cure...

Soy un bombón 

Quiero ayudar 

Tengo el poder de ¡curar!

O inicio paréceme moi acertado: empeza coas pedras prisma e co comezo da transformación de Nagisa e Honoka, que despois aparecen xa transformadas a modo de presentación dos personaxes.

Si hay un obstáculo lo saltamos, no nos va a parar

Somos chicas duras aunque nos vistamos con el uniforme escolar

A continuación, amósasenos ás protagonistas coas súas facetas máis humanas: Nagisa escapando dos malos con cara de horror e Honoka facendo un experimento que acaba en explosión. Ademais de que a frase “Si hay un obstáculo lo saltamos, no nos va a parar” paréceme unha desas frases que anotas na túa libreta para darte ánimos a ti mesma.

Todos los peligros que logramos siempre superar

Más valor (más valor)

Nos harán (nos harán)... ¡alcanzar!

Aquí vese un fragmento da transformación das protagonistas, unha transformación que visualmente é moi bonita. Despois da escena de Nagisa e Honoka na clase, amósase quizais a escena máis relevante, para min, de toda a intro: cando as protagonistas se cruzan e aínda non se coñecen. Porque a esencia desta serie non deixa de ser que dúas rapazas moi distintas entre elas, tanto que incluso indo na mesma clase non se relacionaban, acaban unindo forzas e converténdose no apoio da outra; entre elas nace unha amizade preciosa que supera calquera obstáculo.

(Crush!) Lo mejor de ti, yo lo mejor de mí 

¿¡A quién le importa un melón/bledo/error!?

E volvemos coa acción! Nagisa e Honoka danse a man para segundos despois aparecer en plena batalla saltando polos aires. Como vedes, na seguinte frase non me queda moi clara cal é a palabra que di. Eu sempre cantei esta canción dicindo “melón”, porque me gusta a mensaxe que implica: que os demais non se teñen por que meter na túa vida (polo menos así o interpreto eu).

Porque la magia está tras una puerta que la risa tiene abierta sin temor

Ella nos va a mostrar la vida en todo su esplendor

Aquí vese a Nagisa xunto a ese chico do que está namorada e cuxa historia de amor nunca se ve realizada XD. Realmente, non creo que Pretty Cure necesite unha historia de amor, pero xa que me metes a un interese amoroso, pódelo aproveitar, non sei. E en canto a este fragmento de letra, creo que é preciosa esa imaxe de que é a risa (o sorriso) quen mantén a porta da maxia aberta. Que sorrindo é como máis brilla a vida.

¡Venga, vamos allá! 

Pretty Cure, Pretty Cure, Pretty Cure, Pretty Cure 

¡Lo debemos hacer! 

Vistes a escena rara esa na que aparecen como todos os alumnos camiñando? Eu tamén, nunca cheguei a entender o seu significado. Despois aparecen Nagisa e Honoka, case vencidas tras loitar nunha batalla pero levantándose aínda cando vencer parece imposible (outra das escenas máis importantes da intro ^^).

Soy un bombón

Quiero ayudar 

Tengo el poder de ¡curar! 

Pretty Cure, Pretty Cure…

E aquí recompílanse momentos de ambas: cada unha pensativa na súa casa, a escena na que aínda non se coñecen e as dúas xuntas, coas pedras prisma de fondo, transformadas e listas para loitar.

Como se pode observar, intercálanse escenas cotiás das protagonistas con escenas da súa vida de gardiás da luz. Todo é moi dinámico, moi explosivo; non hai nin un segundo de descanso e cando te dás conta xa pasou toda a canción. Creo que representa moi ben a esencia da serie e que, por iso, na temporada de Pretty Cure Max Heart deixaron esta intro.

De feito, para que se notase a diferenza entre temporadas, no que respecta á letra intercalaron as palabras “Max Heart”. A música tamén cambia lixeiramente e, aínda que pareza difícil, se vos fixades a intro ten aínda máis saltos e explosións XD.

Déixovola aquí para que comprobedes vós mesmos a diferenza! (Porum, o bichiño ese que salta sobre as rochas, é unha auténtica monada!!).

Vistes Pretty Cure? Recoméndovola moito ^^. Hai algunha intro dalgunha serie que vos encante e que tamén vos transmita a enerxía positiva que transmite a de Pretty Cure?

Grazas por ler! Seguide viaxando entre historias!